ระบบโวลไลน์ ( Volt Line )

จุดเด่นระบบเสียงแบบโวล์ไลน์

ในระบบเสียงแบบทั่วไป เช่นระบบเสียงแบบ โอห์มซึ่งมีข้อจำกัดในการเดินสายลำโพงระยะไกลและมีข้อจำกัดการต่อใช้งานของลำโพงจำนวนมากๆ

ซึ่งระบบเสียงระบบโวลท์ไลน์ก็จะมีจุดเด่นที่แตกต่างกับระบบโอห์มคือ สามารถเดินสายลำโพงได้ระยะไกลขึ้นเป็นกิโลและสามารถต่อพ่วงลำโพงได้เยอะมากขึ้นโดยคำนวนจากกำลังวัตต์ของแอมป์ขยายเป็นหลัก ไม่ได้คำนวนจากค่าอิมพีแดนซ์ของลำโพงและเครื่องขยายแต่อย่างใด

ซึ่งเราจะพบระบบเสียงระบบนี้ได้ตาม ระบบประกาศในชุมชน หอกระจายข่าว ระบบประกาศตามห้างสรรพสินค้า และศูนย์การค้าทั่วไป เนื่องจากระบบเสียงแบบนี้ค่อนข้างเน้นไปที่ย่านเสียงกลางเป็นหลัก จึงเป็นที่นิยมใช้กับลักษณะงานที่กล่าวไปข้างต้น

หลักการทำงานคร่าวๆของระบบโวลท์ไลน์

ใช้ทรานฟอเมอร์หรือหม้อแปลง แปลงสัญญาณจากแอมป์ขยายปกติแบบโลอิมพีแดนซ์เป็นแอมป์แบบไฮอิมพีแดนซ์ ค่าหรือหน่วยของแอมป์ขยายระบบนี้มีค่าเป็นโวลท์ ซึ่งส่วนมากก็จะพบ 70 v และ 100 v เป็นส่วนมาก

ส่วนลำโพงที่จะใช้งานร่วมกับแอมป์แบบไฮอิมพีแดนซ์หรือโวลท์ไลน์นี้ก็จะต้องเป็นลำโพงที่สามารถรองรับกับโวลท์ไลน์ได้เช่นเดียวกัน โดยด้านในลำโพงชนิดนี้จะมีหม้อแปลงหรือแมชชิ่งไลน์ เพื่อรับกระแสสัญญาณจากแอมป์ขยายชนิดเดียวกันนี้ได้เช่นกัน ซึ่งเราสามารถคำนวนการต่อระบบนี้แบบง่ายๆ เช่น มีแอมป์ระบบโวลท์ไลน์ขนาด 100 วัตต์ 1 เครื่องเราสามารถนำโพงขนาด 10 วัตต์ มาต่อพ่วงกัน 10 ตัว ได้เลย (ไม่ควรต่อลำโพงพ่วงกันเกินกำลังวัตต์ของแอมป์ขยายแต่สามารถต่อน้อยกว่ากำลังวัตต์ของแอมป์ขยายได้)

ข้อจำกัดของระบบเสียงแบบโวล์ไลน์

ตอบสนองย่านความถี่ไม่ครบถ้วน โดยเฉพาะย่านความถี่เสียงต่ำและสูง จึงทำให้เครื่องเสียงระบบไลน์โวลท์นี้ขาดรายละเอียดและมิติของเสียงอีกด้วย